Sami sprowadziliśmy na siebie problem związany robieniem z siebie rodziców idealnych. Ponieważ traktujemy pojawiające się dziecko na świecie jak sprawdzian czy jesteśmy doskonałymi rodzicami, czy nie. A w ten sposób sami podsycany stereotypy dotyczące idealnego rodzicielstwa.
- Jak jest rodzic idealny?
- Jak się zachowuje?
- Co mówi?
- W jaki sposób rozmawia ze swoim dzieckiem?
Bo tak naprawdę nie chodzi o to by być idealnym rodzicem, ale żeby jak najmniej zawalić w trakcie kiedy wychowujesz swoje dziecko. Wystarczy że jesteś wystarczająco dobrą Mamą lub Tatą.
To dziecku naprawdę w zupełności wystarczy. A rodziców idealnych włóż między bajki.
Transkrypcja:
Sami sprowadziliśmy na siebie problem związany robieniem z siebie rodziców idealnych. Ponieważ traktujemy pojawiające się dziecko na świecie jak sprawdzian czy jesteśmy doskonałymi rodzicami, czy nie. A w ten sposób sami podsycany stereotypy dotyczące idealnego rodzicielstwa.
Kim jest Kamila Kozioł?
Jako psycholog certyfikowany i akredytowany Coach oraz Autorka dziennika Coachingowego 365 pytań od twojego coacha, który napisałam wspólnie z Kamilą Rowinską a także współautorka książki “W poczuciu własnej wartości Zbuduj swoją wewnętrzną siłę”
Rozmawiam z kobietami na temat ich poczucia własnej wartości a także wzmacniania poczucia wartości w rodzinie.
Dzisiaj w ramach tego vloga powiem Ci o tym jak doszło do sytuacji, w której chcemy być idealnymi rodzicami. Zanim zacznę bardzo proszę, abyś zasubskrybowała mój kanał YouTube lub fanpage na Facebooku lub na Instagramie A jeśli słuchasz podcastów Zapraszam cię do znalezienia mnie w swojej aplikacji której korzystasz ponieważ Co tydzień publikuje wideo lub blog na temat wzmacniania poczucia własnej wartości, budowania wewnętrznej siły, rozumienia emocji i odczuwania zadowolenia z życia.
O co tak na prawdę chodzi w byciu rodzicem?
Bo tak naprawdę nie chodzi o to by być idealnym rodzicem, ale żeby jak najmniej zawalić w trakcie kiedy wychowujesz swoje dziecko. Wystarczy że jesteś wystarczająco dobrą Mamą lub Tatą.
To dziecku naprawdę w zupełności wystarczy. A rodziców idealnych włóż między bajki.
Naturą małych dzieci jest skłonność do ulegania impulsom oraz emocjom, które potrafią bardzo szybko narastać. Kilkulatek doskonale wie, jak smakują słodycze ale nie ma pojęcia o co chodzi ze zdrowym żywieniem i zbilansowaną dietą.
Czuje złość ale brakuje mu narzędzi by ją hamować i wyrażać w konstruktywny sposób. To po stronie rodziców leży przekazanie dziecku stosownej wiedzy i narzędzi pozwalających na regulowanie emocji i dbanie o wewnętrzną równowagę.
3 zadania rodzica
Dbanie o zdrowy rozwój dziecka wymaga nie tylko przekazania wiedzy i wartości. Polega także na oddziaływaniu na jego emocje i impulsywność.
W tej sferze rodzic ma przed sobą trzy zadania. Zmniejszenie silnych i przykrych uczuć poprzez przytulanie dziecka uspokojenie go pocieszanie pokazywanie mu drogi wyjścia z trudnej sytuacji.
Drugie zadanie to wzmacnianie przyjemnych doznań poprzez dzielenie się radością razem z dzieckiem, wspólnej zabawy docenia niego uchwalenie i świętowanie jego sukcesów.
A trzecie zadanie rodzica to radzenie sobie z impulsywnością przez dawanie ram wyznaczanie granic i bycie asertywnym rodzicem.
Jeśli jako rodzic zaniedbasz któryś z tych obszarów, któreś z tych trzech zadań to to doprowadzi do przykrych konsekwencji w jego późniejszym życiu.
Jeśli na przykład dziecka nie nauczysz lub nie pokazałaś w jaki sposób zmniejszać przykre doświadczenia, przykre uczucia możesz spodziewać się że dziecko w przyszłości będzie unikało przeżywania emocji albo nie będzie potrafiło ich kontrolować.
Być może brakuje mu umiejętności udzielenia się radością. To znaczy, że nie byłaś rodzicem, który wspierał go i cieszył się z jego sukcesów – możesz założyć że jego późniejsze życie będzie bardziej szare bez pasji i bez jakiegoś pomysłu na swoje życie.
Dziecko będzie w przyszłości miało trudności z realizowaniem celu i dbaniem o balans z między pracą a wypoczynkiem, jeśli nie dbałaś o trzecie zadanie czyli nie stworzyłaś granic, ram, w jakich dziecko powinno się wychowywać, nie stworzyłaś zasad funkcjonowania w rodzinie.
Czy wychowanie dziecka to łatwe zadanie?
Wychowanie dziecka to niełatwe zadanie. Idealnym rodzicem jednak być nie można chodzi o to abyś ty jako rodzic znalazła balans pomiędzy nierealną wizją bycia rodzicem idealnym, a rodzicem który zaniedbuje swoje dziecko.
Dobry rodzic to taki, który koi przykre emocje dziecka, dostarcza przyjemnych uczuć i wzmacnia je oraz pomaga radzić sobie z impulsywnością.
Kamila Kozioł
Można powiedzieć że jest to rodzaj przepisu na radosne dziecko, a także przepis na to aby dziecko w przyszłości odczuwało zadowolenie z życia. To jest to czego uczę teraz dorosłe kobiety, ponieważ nie zaznały odpowiedniego stylu wychowania przez swoich rodziców w dzieciństwie.
Dziecko które zazna lub doświadczy wystarczająco starających się rodziców, będzie potrafiło w przyszłości znaleźć czas na pracę jak i na zabawę. Takie dziecko będzie umiało radzić sobie z impulsami ale też będzie pozwalało sobie na przyjemności. Będzie potrafiło przeżywać przykre emocje, ale też zatroszczy się o siebie.
Zauważ że nie chodzi o to aby być rodzicem idealnym. Aby w ramach tych trzech zadań zwyczajnie nie za bardzo zawalić. Żeby odpowiednio dobrze i umiejętnie pracować na tym, aby:
- umniejszać ciężkim emocjom,
- wzmacniać pozytywne doświadczenia,
- ograniczać impulsywność poprzez zadaniowość, wzbudzanie odpowiedzialności i samodzielności.
Już samo bycie wystarczająco dobrym rodzicem, samo bycie rodzicem który dba o swoje dziecko właśnie w taki sposób jak to przedstawiam jest wystarczająco dużym wyzwaniem.
Wiąże z tym aby mieć wystarczająco dużo świadomości siebie samej lub siebie samego bo przecież każdy z nas był kiedyś dzieckiem i każdy niesie w sobie zarówno miłe wspomnienia jak i te bolesne. Jakieś emocjonalne blizny z tamtych czasów.
Żeby być naprawdę dobrym rodzicem dla własnego dziecka warto najpierw sprawdzić jak czuje się dziecko którym kiedyś sami byliśmy.
Już kilkadziesiąt lat naukowcy neuropsychologii badają funkcje mózgu i procesy pamięciowe. Wiemy, że w sieciach neuronów tworzących mózg zapisane są nasze doświadczenia.
Dziecięce wspomnienia mogą zawierać w sobie zarówno fakty z przeszłości i ich rozumienie, jak i zapis emocji lub doznań zmysłowych: takich jak dźwięku w zapachu dotyku itp.
Są tam również utrwalone sekwencje różnych zdarzeń. Co oznacza na przykład że jeśli w dzieciństwie ktoś reagował krzykiem na twój płacz masz to – można powiedzieć – odciśnięte w mózgu. Jeśli na przykład ktoś mówił do ciebie wtedy uspokajającym głosem i cię przytulał to również zostało to w twoim mózgu utrwalone.
Im częściej powtarza się jakaś sekwencja czyli im częściej, im więcej razy ktoś w ten sam sposób zareagował na twój płacz, tym silniej odcisnęło to ślad w twoich połączeniach między neuronami w twoim mózgu.
W psychologii nazywa się to regułą Hebba, czyli powstanie sieci skojarzeń w mózgu.
Każdy z nas nosi w sobie zapis dziecka z przeszłości. To dziecko może być szczęśliwe ale też może być zapłakane i przestraszone, może być niepewne, a może mieć świadomość swojej wartości.
To co dzieje się później w utrwalonej w mózgu sekwencji zdarzeń to zachowanie na to jak pamiętasz i to odczuwasz w ramach doświadczeń z dzieciństwa. Innymi słowy w odpowiedzi na łzy możemy słyszeć kojący wewnętrzny głos i Czujemy się bezpiecznie A może być tak że aktywizują się takie zachowania które generują poczucie winy lub inne przykre uczucia.
Zacznij od siebie.
To oznacza że jeśli chcesz zmieniać świat Jeśli chcesz wpływać na swoje dziecko jeśli chcesz je świadomie wychowywać Zacznij od siebie.
Nasz sposób bycia nie jest obojętny dla otoczenia. Obcując z ludźmi odczuwamy ich wpływ Ale sami również na nich wpływamy. Chcę ci powiedzieć że w ten sposób wpływa również na swoje dziecko.
To oznacza, że twoje dziecko również tworzy sobie w swoim mózgu zapis twojej osoby oraz uczuć jakich najczęściej przy tobie doświadcza.
Dlatego warto poświęcić chwilę na taką autorefleksje i zastanowić się nad tym jakich uczuć dostarczamy twoim najbliższym. Jakich uczuć i emocji dostarczasz swojemu dziecku. Jakie emocje odczuwa dzięki tobie w przypadku kiedy jest mu źle?
A co czuje kiedy jest mu bardzo dobrze i jest z siebie dumny? Oznacza że czy kojarzysz się im z ciepłym i miłym doznaniem czy z troską i miłością i poczuciem bezpieczeństwa czy może wręcz przeciwnie. Może z presją krytyką i poczuciem winy bądź krzywdy.
I na tym etapie Proponuję ci, abyś psychicznie przygotowała się na to jakie wnioski wyciągniesz. Ponieważ te wnioski bardzo często okazują się bolesne.
Ale właśnie bez tej samoświadomości bez tej autorefleksji nie jesteś w stanie być rodzicem który jest w miarę spójny i konsekwentny w swoim zachowaniu, w stosunku do swojego własnego dziecka.
Na szczęście mam dla ciebie dobrą wiadomość ponieważ chcę ci powiedzieć że mózg jest plastyczny a połączenie między neuronami mogą wzmacniać się słabnąć albo po prostu stworzyć nowe.
To dla ciebie bardzo dobra informacja, jeśli przed chwilą zorientowała się że jest zbyt dużo bolesnych doświadczeń w swoim dzieciństwie, które przekładają się na zachowanie w stosunku do twojego dziecka.
Dzięki temu masz możliwość wpływania zarówno na to, jak myślisz oraz na charakter twoich emocjonalnych doświadczeń. Częste przywoływanie przykrych wspomnień wzmacnia sieci z nimi związane.
Ludzie żyjący w poczuciu krzywdy i myślący o zemście ćwiczą swoje mózgi w coraz sprawniejszym wzbudzaniu przykrych uczuć.
I analogicznie przywoływanie przyjemne wspomnień i odtwarzanie tych doświadczeń w wyobraźni pozwoli przeżywać związane z nimi emocje.
Co z tego wynika? Otóż, poczucie zadowolenia z życia to taki stan który możesz kształtować zupełnie sama. Ta prawidłowość dotyczy w równym stopniu teraźniejszości i przeszłości i przyszłości.
Wiedza o tych aspektach funkcjonowania mózgu daje ci wybór. Stajesz się w tym momencie odpowiedzialna, stajesz się odpowiedzialnym dorosłym dzieckiem, odpowiedzialnym rodzicem i odpowiedzialną kobietą. Pozwala ci podjąć decyzję jakich doświadczeń oczekujesz od samej siebie, oraz jakie doświadczenia i wspomnienia chcesz stworzyć u swojego dziecka.
Zamiast więc ciągle narzekać na jakąś sytuację lepiej skupić się na myśleniu o tym, jak miałaby wyglądać sytuacja pożądana. To jest takie ćwiczenie które często wykorzystuje w sesjach coachingowych. Potem pozostaje tylko praktykować czyli wdrożyć nowy plan skorygować, jeśli okaże się nie do końca odpowiedni no i utrzymać czyli zachowywać się w sposób konsekwentny i tak samo.
Jeśli chcesz szukać odpowiednich doświadczeń proponuje ci łagodzić przykre emocje, wzmacniać przyjemne oraz stawiać sobie realistyczne granice, to gwarantuje ci równowagę między czasem na pracy i relaks.
Zaczynając od siebie i żyjąc w ten sposób nie tylko zapewnisz sobie lepszy komfort psychiczny samej sobie ale również bliskim ponieważ stajesz się zwyczajnie dużo przyjaźniejszą osobą.
Być może zastanawiasz się teraz gdzie w tym wszystkim są dzieci? Otóż są bardzo blisko. Patrzą, doświadczają i budują w sobie emocjonalny kapitał przyszłość.
Jeśli jeszcze do tej pory nie polubiłaś mojego fanpage, na którym cyklicznie pojawiają się live’y, nie subskrybujesz mojego YouTuba lub kanału z podcastami, zrób to teraz!
Dziękuję!
Kamila Kozioł – zabieram Cię w podróż wzmacniającą Twoje poczucie własnej wartości. Jako psycholog, dyplomowany trener i certyfikowany coach pomagam kobietom rozumieć, że wartość noszą w sobie, nie na sobie. Jestem autorką trzech książek psychologiczno-rozwojowych. Zapraszam Cię do odkrycia Twoich wartości, wizji i misji, bo wierzę, że każdy ma w życiu coś do spełnienia dla siebie i innych. Dowiedz się o mnie więcej
